Dramaty introwertyka czyli gorzkie żale #2 Oops! I did it again

Czy może być lepszy dzień do narzekania niż poniedziałek? No nie wydaje mi się.

Szczerze mówiąc to nie spodziewam się że kolejny post z tej serii pojawi się tak szybko ale jak widać życie weryfikuje nasze plany. Z drugiej strony jestem człowiekiem pełnym skrajności - albo nie robię zupełnie nic i obijam się bez wstydu a potem żałuję ALBO  biorę na siebie zbyt wiele bo wydaje mi się, że 'jak się zepnę to się uda' a na koniec okazuje się że jakby to delikatnie powiedzieć - NIE.

Jeśli ktokolwiek z Was przyszedł tutaj licząc na to że na blogu w końcu pojawi się recenzja książki to bardzo mi przykro ale po raz kolejny - NIE.

Chciałam bardzo ambitnie wkroczyć w ten rok i czytać dużo od pierwszych dni stycznia i o dziwo plan sprawdzał się dobrze przez około... 7 dni. Przez ten czas przeczytałam 3 książki a potem - nic. Głucho i cicho.

Stało się tak za sprawą postu  w którym obwieściłam wszem i wobec że biorę udział w >wyzwaniu książkowym dotyczącym klasyków u Kirimy< (dumnie napisałam jej nawet że 1 klasyk w miesiącu to dla mnie mało, ja przeczytam 3! teraz to dopiero wstyd) więc czym prędzej zabrałam się za "Opowieść o dwóch miastach" Charlesa Dickensa (która swoją drogą jak na razie jest na prawdę ciekawa) chociaż wcale nie miałam akurat ochoty na książkę tego typu. Wynikiem takiego zmuszania się jest zawsze, co? Tak! Reading slump 💙

Jako, że miałam jeszcze sporo czasu to postanowiłam zabrać się za inną książkę i po prostu czytać dwie na raz, co już niejednokrotnie robiłam. Pojawił się WIELKI PROBLEM pierwszego świata którym jest wybranie kolejnej książki - z pomocą przyszła moja siostrzenica która akurat czyta "Rok 1984" Georga Orwella do szkoły. Po angielsku. Nawet Ci co nie czytali tej książki pewnie orientują się, że nie jest to najprostsza pozycja pod względem językowym i stylistycznym, nie mówiąc już o czytaniu jej w oryginale. Stwierdziłam, że skoro ona się tak męczy biedna, to ja przeczytam ją po polsku (w końcu i tak mam ją na liście) i będziemy mogły o niej później porozmawiać gdyby miała jakieś wątpliwości.
To też był błąd. Szokujące, nie?
Koniec końców jestem w połowie "Opowieści o dwóch miastach", mam za sobą 1/3 "Roku 1984" i mam ochotę wydłubać sobie oczy. Jeśli w tym miesiącu jakimś cudem dobiję do 5 książek to oczekuję medalu wytrwałości, zlituj się ktoś.

Nie zrozumcie mnie źle - obie książki są na prawdę wciągające i na pewno warte przeczytania. Obiecuję, że w końcu je jakoś 'zmęczę' i o obu pojawią się wpisy na blogu bo zdecydowanie na to zasługują. Jednak chciałam zwrócić uwagę na morał tej historii. Jeśli masz 28 lat i masz ochotę przeczytać "Harrego Pottera i Komnatę Tajemnic" zamiast klasyka światowej sławy to przeczytaj "Harrego Pottera i Komnatę Tajemnic" bo życie jest za krótkie na udawanie że ambitna literatura jest tym co lubisz najbardziej.

ODMAWIAM przyjęcia do wiadomości informacji, że tylko ja mam takie słabe wejście w 2018 rok - dajcie znać jak to przebiega u Was. Nieszczęście innych ludzi zdecydowanie poprawi mi humor, dajcie z siebie wszystko ;)

Update:
Tak mi było smutno że nie idzie mi czytanie, że właśnie złożyłam drugie w tym miesiącu zamówienie w księgarni internetowej. 
Mało czytasz? Kup więcej książek! #fucklogic