Marudnik, czyli ponarzekajmy o książkach

 Tak, wszyscy wiedzieliśmy, że w którymś momencie do tego dojdzie – czas sobie trochę ponarzekać! W gruncie rzeczy to będę takim trochę haterem ale w związku z tym że to mój własny, osobisty blog to nazwiemy to kulturalnie : „wyrażaniem swojej negatywnej opinii w nadzieją na poprawę”.

Nie jestem typem osoby której wszystko przeszkadza, wydaje mi się że mam dość wysoki próg tolerancji jeśli chodzi o różnego rodzaju dziwności i odchylenia ale... No właśnie. ALE. Są rzeczy których w książkach już nie mogę znieść bo albo były kiczowate od początku, albo się już przejadły. Jako okładkowa sroka, nie byłabym sobą gdybym nie przyczepiła się również do oprawy graficznej oraz formy wydania niektórych książek.

Do dzieła!

- TREŚĆ -

1.  Trójkąty miłosne

Podobno gdzieś żyją ludzie których ten motyw jeszcze nie denerwuje - i ja to w pełni szanuje bo trzeba być bardzo wytrwałym żeby w dalszym ciągu znosić dziwną, emocjonalną szamotaninę która nigdy nie miałaby miejsca w rzeczywistości. Nie zrozumcie mnie źle, czytałam książki w których ten trójkąt nie był denerwujący a mam wrażenie że to ma miejsce tylko wtedy kiedy jedna z osób zamieszanych w tą relacje po prostu skrywa swoje uczucia i pozostała dwójka o tym nie wie. Co nie zmienia faktu, że to po prostu jest poroniony pomysł na wątek romantyczny. Wszystko można zrobić dobrze albo źle - idealnym przykładem tego złego są "Pamiętniki Wampirów" (zarówno książka jak i serial) gdzie dziewczyna na zmianę jest zakochana w jednym z braci. Raz jest z tym, a raz z tamtym. Czasem z żadnym ale wtedy obaj panowie grzecznie czekają aż wybranka ich serc zdecyduje się którego woli. Że co? Kto to w ogóle wymyślił?!

2. Bad boy 

Niebezpieczny, tajemniczy i powalająco przystojny - no majtki same spadają. Ale cóż to... pod tą twardą i bezwzględną powłoką znajduje się małe, zranione serduszko które tylko czeka aż ktoś je pokocha <3

NIE. Nie, nie i jeszcze raz NIE. Czy ja jestem jakaś nienormalna? A może to już starość? Bo kompletnie nie rozumiem jak zdrowa psychicznie kobieta może chcieć wplątać się w związek z takim mężczyzną. Skąd bierze się ta niezrozumiała potrzeba opiekowania się jakimiś zwyrolami? Mam dość bohaterek które są przekonane że one są w stanie sprowadzić tego poprańca na dobrą drogę i dzięki nim stanie się chodzącym ideałem.

Dzieci uciekają na jego widok? Szczeniaczki przestają merdać ogonkami jak pojawia się na horyzoncie? Nawet okoliczne żule boją się zapytać i 'pisiąt' groszy? Nie szkodzi - ja zwalczę jego demony swoim gorącym uczuciem!

Ja bym takie kobiety pakowała w kaftan.

3. Brak sensu w działaniach bohaterów

Nie chodzi mi u o jakieś poważne luki w fabule - bardziej o takie małe, niepozorne sytuacje które są momentami tak bezsensowne że to się w głowie nie mieści. Bohater siedzi sam w pokoju i urządza godzinny monolog - na głos. No pewnie, nie ma nic dziwnego w gadaniu do siebie, przecież czasem trzeba porozmawiać z kimś inteligentnym, prawda? Innym razem nastolatka nagminnie ucieka z domu przez okno - CO JEST NIE TAK z jej rodzicami? Czy ktoś z Was uciekał z domu przez okno? Gdybym chociaż raz uciekła z domu to bałabym się wrócić przez miesiąc bo mama by mnie chyba zabiła po powrocie. Ciekawym motywem jest tez omyłkowe wysyłanie maila do wszystkich z listy kontaktów albo do szefa - na prawdę? O ile jeszcze jestem w stanie zrozumieć taką sytuacje z smsem to z mailem brzmi to co najmniej kretyńsko. Rozumiem, że niektóre tego typu zabiegi stosuje się aby popchnąć akcję do przodu albo zostawić sobie furtkę do rozwinięcia historii ale trzeba to robić bardzo umiejętnie.

- WYGLĄD -

1. Paskudne okładki

Ja nie wiem czy Wy macie tyle czasu żeby wysłuchać wszystkiego co ma na ten temat do powiedzenia więc będę się streszczać. DLACZEGO? Dlaczego niektóre okładki są takie paskudne że aż krwawią oczy? W pełni rozumiem, że piękno to pojęcie względne ale wszystko ma jakieś granice do cholery! Nie znoszę gdy na okładkach są po prostu zwykłe zdjęcia ludzi, wygląda to mega prostacko i sprawia że wszystkie książki z takimi okładkami wyglądają jakby były jedną i tą samą pozycją. A już krew mnie zalewa kompletnie jak książka która w oryginale ma najpiękniejszą okładkę jaką moje oczy widziały a polski wydawca postanawia zaserwować Nam jakiś graficzny koszmarek. Wiem, że to na pewno ma coś wspólnego z prawami autorskimi, okładka nie może być identyczna bla bla bla - ale przecież można zrobić coś podobnego tak? Albo najzwyczajniej w świecie - cokolwiek innego byle było ŁADNE. Część z Was powie, że to treść jest najważniejsza - oczywiście, ale nikt mi nie powie że jak widzi w księgarni paskudną okładkę to czuje się zachęcony do zakupu. Polski rynek wydawniczy jest o wiele mniejszy niż amerykański więc zrozumiałe jest to, że nie mamy do wyboru wielu różnych wydań jednej książki ale przecież można zrobić coś raz i dobrze.

P.S. Okładki filmowe nie powinny istnieć, w 98% przypadków to straszliwe zło.

2. Miękka czy twarda oprawa?

Ja jestem zdecydowanie zwolenniczką książek w twardej oprawie, wiem że gdy książka jest na prawdę gruba to ta twarda okładka bardziej przeszkadza niż pomaga ale to już inna sprawa - książki które mają 1000 stron nie powinny być w jednym tomie. Skusiłam się na przykład na trylogię "Władcy Pierścieni" właśnie w takiej formie i jest to straszliwa porażka.

Jednocześnie nie mam nic przeciwko miękkiej okładce bo sama posiadam wiele takich książek ale wiecie dlaczego? BO NIE WYSZŁY W TWARDEJ OPRAWIE! Nikt nie dał mi wyboru, po prostu uznano że ten tytuł nie wyjdzie z twardą okładką i cała ludzkość musi się z tym pogodzić. No ja się nie godzę i jak widzicie mam niemożliwy ból du*y z tego powodu. Wydaję na książki swoje własne, zarobione pieniądze i nie mam problemu zapłacić więcej za twardą okładkę - więc dlaczego ktoś mi to uniemożliwia?

3. Kosmetyka
⬧ Brak tej tasiemki, która pewnie jakoś się nazywa ale ja nie mam o tym pojęcia. To niby taka pierdoła ale jako, że nie jestem ogromną fanką zakładek i nie lubię jak walają się po całym domu to zawsze korzystam z tej wstążki. Jeśli książka kosztuje 50zł, jest w twardej oprawie, pięknie ilustrowana, "ach" i "och" to na prawdę trzeba przyżydzić na kawałku materiału?

⬧ Brak numeracji w przypadku serii książkowych. Dla mnie najwygodniej byłoby gdyby takie oznaczenie pojawiało się na grzbietach ale wiem że niektórym się to nie podoba. Czasem nawet w środku książki nigdzie nie możemy doczytać się którą część trylogii właśnie trzymamy w ręce.

⬧ Grzbiety które do siebie nie pasują. Nie chcę nawet wspominać o zmianie szaty graficznej w środku serii bo nie chcę podnosić sobie ciśnienia. Widzieliście kiedyś serię która stoi ładnie obok siebie - 1 część OK, 2 część OK, 3 część... ma imię i nazwisko autora o 0,5cm niżej niż w przypadku poprzednich książek. DLACZEGO? Dla ludzi którzy do tego dopuścili jest specjalne miejsce w piekle.

Nie będę Was okłamywać - mocno się dzisiaj ograniczyłam w moich narzekaniach ale kto wie, może dzięki temu jeszcze powrócę do tego typu postów? Ktoś kiedyś powiedział, że "narzekanie jest cnotą" i ja to kupuje :)

Napiszcie co Was wkurza w szeroko pojętym temacie książek - dajcie upust emocjom!